نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کاشان، دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی، ایران، کاشان.

چکیده

آشنایی با روش‌های معنی‌شناسی جدید و امکان‌سنجی کاربست آنها بر متون دینی، خواننده را به شناخت ‏عمیق‌تری از لایه‌های معنایی متن که ریشه در قصد متکلم دارد، رهنمون می‌کند؛ البته تمام روش‌های نوین ‏معنی‌شناسی قابلیت تطبیق بر متون دینی را ندارند. مقوله‌بندی یکی از مباحث زبانشناسی شناختی است که ‏بسط معنایی واژگان را تحت عنوان نظریه شبکه شعاعیِ در بافت‌ کلام بررسی می‌کند و به‌نوعی با واکاوی و ‏آنالیز لایه‌های مختلف متن، بر «معنی‌شناسی متن» متمرکز است. شبکه شعاعی پیرامون یک معنای هسته شکل ‏گرفته که از آن، به‌ پیش‌نمونه یاد می‌شود. پژوهش پیش‌رو می‌کوشد با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد ‏معنی‌شناسی همزمانی به بافت زبانی، مفهوم انتزاعی تدبر را در دستگاه معنایی نهج‌البلاغه در قالب نظریه ‏مقوله‌بندی با تکیه بر معنی‌شناسی رابطه‌ای نقد و تحلیل کند. از آنجاکه تدبر در زمره افعال شناختی انسان ‏محسوب می‌شود، شناخت شبکه معنایی مرتبط با این مفهوم، حائز اهمیت است. نتایج پژوهش نشان داد در ‏متن نهج‌البلاغه، مفهوم‌شناسی تدبر به دو روش مستقیم و غیر مستقیم قابل بررسی است وتحلیل مؤلفه‌ای ‏تدبر با تکیه بر شروط لازم، برحسب مصادیقش، متغیر است. آینده‌نگری و فرجام‌اندیشی، معنای کانونی تدبر ‏و تدبیر است. این دو واژه، علاوه‌بر مفهوم انتزاعی در بافت‌ زبانی، ماهیت ارجاعی گرفته و این امر، در «تدبیر ‏شهداء» و «تدبیر خواجگان» به اوج می‌رسد. انعطاف‌پذیری مفهوم تدبر دال بر سیالیت معنا دارد. از طرفی، ‏بسط واژگانی تدبیر نسبت به تدبر بیشتر است. شبکه معنایی این مفهوم انتزاعی، در دوخوشه معنایی توافقی و ‏تقابلی، و توسیع شمولی ومجازی نسبت به معنای مرکزی قرار دارد.‏

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

‎ The Scope of the Abstract Concept of "Contemplation" in the Semantic ‎‎Framework of Nahj al-Balagha Based on Categorization Theory ‎

نویسنده [English]

  • Elham Baboli Bahmeh

Ph.D in Arabic Language and Literature, Kashan University, Faculty of Literature and Foreign languages, Iran, Kashan

چکیده [English]

An understanding of contemporary semantic methodologies and their ‎applicability ‎to religious texts allows readers to gain deeper insights into ‎the layers of meaning ‎derived from the speaker's intent; however, not all ‎modern semantic approaches are ‎suitable for religious texts. ‎Categorization, a topic within cognitive linguistics, ‎investigates how ‎vocabulary expands semantically through radial network theory in ‎‎discourse contexts, focusing on "text semantics" by exploring different ‎textual ‎layers. The radial network centers around a core meaning known ‎as a prototype.‎ This study analyzes and critiques the abstract notion of ‎contemplation within the ‎semantic framework of Nahj al-Balagha by ‎employing a descriptive-analytical ‎methodology alongside a synchronic ‎semantic perspective that emphasizes ‎relational semantics. Since ‎contemplation is classified as one of human cognitive ‎actions, ‎understanding its associated semantic network is crucial.‎ Findings ‎indicate that in Nahj al-Balagha, contemplation can be examined ‎through ‎both direct and indirect approaches, with componential analysis ‎showing variability ‎based on specific instances. Foresight and ‎considerations about life's end are central ‎meanings for both ‎contemplation and management. These terms embody abstract ‎concepts ‎within their contexts, acquiring referential significance, especially in ‎‎‎"management of martyrs" and "management of eunuchs." The ‎adaptability of ‎contemplation reflects its fluidity in meaning, while the ‎lexical expansion of ‎management surpasses that of contemplation, ‎existing within consensual and ‎oppositional clusters‎

ابن منظور، محمد بن مکرم. (۱۴۱۴ه). لسان العرب. المجلد الرابع. ط ۳. بیروت: دار صادر.
 المصطفوی، علامة حسن. (۱۹۷۱م). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. ج ۳. بیروت: دارالکتب العلمیة.
افراشی، آزیتا. (۱۳۹۵ه.ش). مجموعه مقالات نخستین همایش ملی معناشناسی شناختی. تهران: نویسه پارسی.
پالمر، فرانک ر. (۱۳۸۷ه.ش). نگاهی تازه به معنیشناشی. ترجمۀ کورش صفوی. چ ۵. تهران: مرکز.
بلاوی، رسول؛ و زهرا ماهوزی. (۱۳۹۸ه.ش). «کاربست الگوهای تحلیل کنش‌های کلامی امام علی علیه‌السلام در نهج البلاغه». دوفصلنامۀ علمی دانش سیاسی. س ۱۵. ش ۲. ص۳۶۹ - ۳۸۸. 10.30497/pk.2019.2670 Doi:
توکل‌نیا، مریم؛ و ولی‌الله حسومی. (۱۳۹۷ه.ش). «تحلیل شبکۀ معنایی حرف من در قرآن با رویکرد معناشناسی شناختی». فصلنامۀ لسان مبین. س ۹. ش ۴. ص ۲۱ - ۴۳. doi: 10.30479/lm.2018.1525
زمانی، کریم. (۱۳۶۷ه.ش). فرهنگ لغات نهج البلاغه. تهران: کیهان.
سعیدی روشن، محمدباقر. (۱۳۸۳ه.ش). تحلیل زبان قرآن و روششناسی فهم آن. چ ۱. قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
صفوی، کورش. (۱۳۸۳ه.ش). درآمدی بر معناشناسی. چ ۲. تهران: سوره مهر.
----------. (۱۳۸۴ه.ش). فرهنگ توصیفی معناشناسی. چ ۱. تهران: فرهنگ معاصر.
فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی. (۱۳۶۸ه.ش). ترجمه و شرح نهج البلاغه. ج ۳. تهران: سازمان چاپ و انتشارات فقیه.
قائمی‌نیا، علیرضا. (۱۳۹۰ه.ش). معناشناسی شناختی قرآن. چ ۱. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
قراملکی، احد فرامرز. (۱۳۸۰ه.ش). روششناسی مطالعات دینی. چ ۱. مشهد: دانشگاه علوم انسانی رضوی.
مختار عمر، احمد. (۱۳۸۵ه.ش). معناشناسی. ترجمۀ سیدحسین سیدی. چ ۱. مشهد: دانشگاه فردوسی.
مزبان، علی حسن. (۱۳۹۴ه.ش). درآمدی بر معناشناسی در زبان عربی. ترجمۀ فرشید ترکاشوند. چ ۱. تهران: سمت.