«راهنمای نویسندگان مجله لسان مبین»[1]

اصول کلی

 ـ مقاله به زبان فارسی یا عربی بوده، قبلاً در مجله­ای چاپ نشده باشد و همزمان به مجلات دیگر ارسال نشده باشد.

ـ پذیرش مقاله منوط به انجام مراحل داوری، پذیرش داوران و تأیید هیأت تحریریه است.

ـ مسؤولیت صحت مندرجات مقاله با نویسنده یا نویسندگان است.

ـ مجله اساسا در ویرایش مقالات آزاد است.

ـ فقط مقالاتی که براساس راهنمای نگارش و قالب آماده تنظیم شود، دارای فایل اصلی مقاله، مشخصات نویسندگان، فرم تعهد نویسندگان و تعارض منافع و فایل منابع ارسال گردد (از طریق سامانه فصلنامه) در فرآیند داوری قرار می گیرد.

ـ حامی نویسندگان: در صورت داشتن حامی در تدوین مقاله، ذکر عنوان حامی (قدردانی و تشکر) الزامی است.

راهنمای کلی نگارش و شروط پذیرش مقاله

ـ مقاله به‌ترتیب، شاملِ چکیده (فشرده بیان مسأله، ضرورت، هدف، روش و خلاصه یافته‌های پژوهش؛ بین 250 تا 300 کلمه)، کلمات کلیدی (5 تا 7 کلمه)، مقدمه (شامل: بیان مسأله، ضرورت و اهمیت پژوهش، سؤالات پژوهش، پیشینه پژوهش)، بدنه پژوهش (بحث و بررسی)، نتایج و فهرست منابع باشد.

ـ ارائه چکیده مقاله به سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی الزامی است. چکیده مبسوط انگلیسی طبق شیوه‌نامه و فرمت ثابت پس از نهایی شدن مقاله ارائه می‌شود.

ـ حجم مقاله با رعایت ضوابط مندرج در شیوه‌نامه (بیش از 7000 کلمه) نباشد (بدون دو چکیده فارسی و انگلیسی).

ـ مشخصات نویسنده یا نویسندگان (نام و نام‌ خانوادگی، مرتبه علمی، نام دانشگاه یا مؤسسه محل اشتغال، شماره تماس و نشانی پست الکترونیکی، کد ارکید) به سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی در صفحه‌ای جداگانه نوشته شود و نویسنده مسؤول با ستاره مشخص شود.

ـ جدول‌ها، نمودارها، تصاویر و سایر پیوست‌ها با ذکر عنوان و شماره درج شود.

اصول نگارشی مقالات فارسی

ـ برای جلوگیری از التقای مصوت، از "ء" استفاده کنید.

ـ پسوند "ها" در نگارش به سبب مستقل نبودن باید یا متصل نوشته شود یا با نیم‌فاصله از کلمه نوشته شود؛ مانند کتاب­ها، راه­ها، گرایش­ها، درخت­ها، دشواری­ها و...

نکته 1ـ زمانی که کلمه به های بیان حرکت یا "ه" غیرملفوظ ختم شود؛ مانند خانه‌ها، در این موارد رعایت نیم فاصله بین کلمه و "ها" ضرورت دارد.

نکته 2ـ به سبب درازنویسی و نامأنوسی شکل نوشتاری یا دیداری واژه؛ مانند دلواپسیها، بی‌سامانترینها ...

نکته 3ـ هرگاه حرف آخر کلمه جمع "ی" باشد، "ها" باید جدا و نیم فاصله تایپ شود.

ـ پیشوند فعلی "می" باید با رعایت نیم فاصله جدا نوشته شود و پیوسته‌نویسی آن نادرست است:؛ مثلا: می‌رود (درست)، میرود و می رود (نادرست).

ـ از کاربرد "می‌باشد" به جای "است" پرهیز کنید.

ـ از به کار بردن "اگرچه" به‌ همراه "اما" یا "ولی" و ... پرهیز کنید.

ـ از کاربرد "نه تنها" به ‌همراه "بلکه" پرهیز کنید.

ـ از حذف فعل­ بدون قرینه لفظی پرهیز کنید.

ـ از آوردن القابی؛ نظیر "دکتر، استاد، مرحوم، شادروان، علامه و..."، چه در متن و چه در منابع پایانی پرهیز کنید.

ـ از ادبی‌نویسی و غلبه زبان ادبی یا احساسی بر زبان معیار علمی پرهیز کنید.

ـ نقل قول‌های مستقیم بین دو علامت گیومه «» قرار بگیرد. نقل‌قولهای بالای 40 کلمه با یک سانت تورفتگی و با قلم کوچک‌تر وارد شود.

ـ اگر نام کتاب یا مقاله‌ای  در متن مقاله ذکر شود، باید به صورت کج / ایتالیک بیاید.

ـ در نگارش عناوین فرعی و اصلی از عدد استفاده شود و ترتیب اعداد از راست به چپ باشد، مانند: 1ـ1. / 1ـ1ـ1. / 1ـ1ـ2.

ـ عناوین اصلی با یک خط فاصله از متن قبلی وارد شود؛ اما عناوین فرعی بدون فاصله و بلافاصله بعد از مطلب قبلی ذکر شود.

ـ  اولین پارگراف بعد از هر عنوان هم‌طراز متن و بدون تورفتگی نوشته می‌شود، اما سایر پارگراف‌ها با نیم سانت تورفتگی نوشته شود.

ـ مطالب اضافه در پانوشت بیاید. به عبارت دیگر، مطالب اضافه در پایان هر صفحه ذکر شود نه پایان مقاله.

ـ ضبط لاتین اعلام خارجی حتما در پی نوشت ذکر شود.

ـ تنها معادل انگلیسی اصطلاحات در پی نوشت آورده شود و از ذکر معادل فرانسوی یا ... اجتناب شود.

ـ ارجاعات درون متنی، به این صورت زیر بیاید: (شیوه رفرنس دهی بر مبنای APA است که مثال‌های آن ذکر شده است).

قرآن: (نام سوره شمارۀ سوره: شمارۀ آیه).

کتاب و مقاله: (نام خانوادگی، سال نشر، ج، ص).

منبع الکترونیکی: (نام نویسنده، تاریخ دسترسی یا تاریخ درج مطلب). اگر نام نویسنده ذکر نشده بود، عنوان مطلب یا نام پایگاه بیاید.

برای سال شمسی، علامت اختصاری "ﻫ.ش"، و برای سال قمری علامت "ﻫ"، و برای سال میلادی علامت اختصاری "م" به کار رود و بدون فاصله بعد از سال قرار بگیرد.

علامت‌هاى اختصاری "ج" و "ص" به ترتیب برای اشاره به جلد و صفحه استفاده شود و شمارۀ جلد و صفحه با یک فاصله پس از آن ذکر شود.

در صورت نبودِ تاریخ نشر، مکان نشر و ناشر در کتاب به ترتیب از علامت‌هاى اختصاری "بی‌تا"، "بی‌جا" و "بی‌نا" استفاده شود.

نمونه‌ها: (بقره 2: 25)، (شفیعی کدکنی، 1364ﻫ.ش، ص 290)، (زرین‌کوب، 1361ﻫ.ش، ج 2، ص 467)، (هدایت، بی‌تا، ص 87)، (جعفریان، 3/11/1398).

برای جدا کردن ارجاعات درون متنی مقاله، علامت نقطه ویرگول (؛) نهاده شود، مانند: (زرین‌کوب، 1361ﻫ.ش، ج 2، ص 45؛ آذرنوش، 1399ﻫ.ش، ص 426).

در صورت نیاز به ذکر دو شمارۀ صفحه، شماره‌ها از کوچک به بزرگ و به ترتیب از راست به چپ نوشته شود، مانند: (زرین‌کوب، 1343ﻫ.ش، ص 143 ـ 154).

ـ منابعی که در قسمت پیشینه بحث به آنها اشاره می‌شود، حتما همراه با اطلاعات دقیق کتابشناختی در فهرست منابع پایانی ذکر شود.

ـ در فهرست منابع پایانى، کتاب، مقاله و رساله با هم می‌آید و منابع الکترونیکی جداگانه ذکر می‌شود. در ضمن، منابع عربی از فارسی جدا آورده می‌شود.

ـ منابع پایانی باید به انگلیسی نیز ترجمه شود.

ـ منابع پایان متن بر اساس نام اشهر نویسندگان و به ترتیب الفبا و در سه بخشِ مجزاى عربی، فارسی و انگلیسی بیاید.

نام اشهر همان نام خانوادگی، لقب یا کنیۀ مشهور، یا تخلصِ صاحب اثر است. در خصوص نام‌هاى عربی که دو یا سه کلمه‌اى است، بخش اخیر به عنوان نام خانوادگی قلمداد می‌شود.

ـ در صورتی که از منابع لاتین استفاده شده است، در ارجاعات درون متن، نام نویسنده به ضبط زبان مقاله نوشته شود. به عبارت دیگر، باید نام نویسنده خارجی در متن آوانگاری شود.

ـ در صورتی که تعداد نویسندگان بیش از یک نفر بود، به شیوه زیر اقدام شود:

دو نویسنده: صدری افشار، غلامحسین؛ و نسترن حکمی.

سه نویسنده: صدری افشار، غلامحسین؛ نسترن حکمی، و نسرین حکمی.

چهار نویسنده: صدری افشار، غلامحسین؛ و دیگران (در زبان فارسی) / و آخرون (در زبان عربی).

ـ عنوان فرعی مقاله یا کتاب، بعد از عنوان اصلی و گذاشتن دو نقطه درج می‌شود.

ـ جزئیات دقیق منابع در پایان متن به صورت زیر بیاید:

نام ‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده. (سال انتشار همراه با علامت اختصاری ﻫ.ش / ﻫ/ م). عنوان کتاب به صورت ایتالیک. ترجمه / تحقیق / شرح + نام مترجم، محقق، شارح. نوبت چاپ. مکان نشر: ناشر.

مانند: زرین‌کوب، عبدالحسین. (1361ﻫ.ش). نقد ادبی. چ 3. تهران: امیر کبیر.

اگر منبع، مقاله باشد به صورت زیر بیاید:

نام ‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده. (سال نشر در دو کمان). «عنوان داخل گیومه». نام مجله به صورت ایتالیک. شمارۀ چاپ. شمارۀ صفحۀ آغاز و پایان مقاله.

مانند: فقهی، عبدالحسین؛ و حسین سلمانی. (1393ﻫ.ش). «نگاهی به چالش‌های ترجمه همزمان فارسى ـ عربی و بر عکس». مجله ادب عربى. س 7. ش 2. ص 223 ـ 240.

اگر منبع، پایان‌نامه باشد به صورت زیر بیاید:

نام خانوادگی پژوهشگر، نام کوچک پژوهشگر. (سال دفاع). عنوان پایان‌نامه (ایتالیک). رسالة الماجستیر / أطروحة الدکتوراه. نام دانشکده. نام دانشگاه.

مانند: حسن‌زاده نیری، محمدحسن. (1374ﻫ.ش). شرح مشکلات کلیله و دمنه. پایان‌نامه دکترا. دانشکده ادبیات. دانشگاه تهران.

اگر منبع، الکترونی بود، به صورت زیر بیاید:

نام خانوادگی نویسنده، نام ‌اشهر نویسنده، نام نویسنده. (تاریخ دسترسی یا تاریخ درج مطلب). عنوان مطلب به صورت ایتالیک. آدرس اینترنتی در سطر بعد به صورت چپ‌چین.

مانند: خلیل، سعاد. (3/12/1398). عنوان مقاله.

https://www.raialyoum.com/index.php

ضروری است در ابتدای منابع عربی که به انگلیسی برگردان شده است عبارت (In Arabic) داخل پرانتز ذکر شود و در ابتدای منابع فارسی که به انگلیسی برگردان شده است عبارت  (In Persian) داخل پرانتز ذکر شود؛

درج شناسه DOI (درصورت وجود) در انتهای هر رفرنس الزامی است؛

اصول نگارشی مقالات عربی

ـ واژگان کلیدی با علامت ویرگول از هم جدا شوند و در پایان هم نقطه قرار نگیرد.  

ـ نقل قول‌های مستقیم بین دو علامت گیومه «» قرار بگیرد. نقل‌قولهای بالای 40 کلمه با یک سانت تورفتگی و با قلم کوچک‌تر وارد شود.

ـ بین نشانه‌های نگارشی و کلمۀ پیشین نباید فاصله‌ای باشد.

ـ بین نشانه‌های نگارشی و کلمۀ بعدی باید یک فاصله بیاید.

ـ عبارات داخل دو کمان، و نظایر آن نباید با آنها فاصله داشته باشد، مانند: (در اصطلاح نحویان)، «تضمین»، "نحو".

ـ حرف "و" در متون عربى به کلمۀ پس از خود مى‌چسبد.

ـ شیوۀ نگارش الف مقصوره و یای منقوطه و کاف عربی کاملا رعایت شود؛ مانند: إلى، یقضی، علیک.

ـ شیوۀ نگارش همزۀ وصل و قطع کاملا رعایت شود؛ مانند: أکرم، إلی، استقل، أورد، ابتلاء.

ـ اگر نام کتاب یا مقاله‌ای  در متن مقاله ذکر شود، باید به صورت کج / ایتالیک بیاید.

ـ در نگارش عناوین فرعی و اصلی از عدد استفاده شود و ترتیب اعداد از راست به چپ باشد، مانند: 1ـ1. / 1ـ1ـ1. / 1ـ1ـ2.

ـ عناوین اصلی با یک خط فاصله از متن قبلی وارد شود؛ اما عناوین فرعی بدون فاصله و بلافاصله بعد از مطلب قبلی ذکر شود.

ـ  اولین پارگراف بعد از هر عنوان هم‌طراز متن و بدون تورفتگی نوشته می‌شود، اما سایر پارگراف‌ها با نیم سانت تورفتگی نوشته شود.

ـ مطالب اضافه در پانوشت بیاید. به عبارت دیگر، مطالب اضافه در پایان هر صفحه ذکر شود نه پایان مقاله.

ـ ضبط لاتین اعلام خارجی حتما در پی نوشت ذکر شود.

ـ تنها معادل انگلیسی اصطلاحات در پی نوشت آورده شود و از ذکر معادل فرانسوی یا ... اجتناب شود.

ـ ارجاعات درون متنی، به این صورت زیر بیاید: (شیوه رفرنس دهی بر مبنای APA است که مثال‌های آن ذکر شده است).

قرآن: (نام سوره شمارۀ سوره: شمارۀ آیه).

کتاب و مقاله: (نام خانوادگی، سال نشر، ج، ص).

منبع الکترونیکی: (نام نویسنده، تاریخ دسترسی یا تاریخ درج مطلب). اگر نام نویسنده ذکر نشده بود، عنوان مطلب یا نام پایگاه بیاید.

برای سال شمسی، علامت اختصاری "ﻫ.ش"، و برای سال قمری علامت "ﻫ"، و برای سال میلادی علامت اختصاری "م" به کار رود و بدون فاصله بعد از سال قرار بگیرد.

علامت‌هاى اختصاری "ج" و "ص" به ترتیب برای اشاره به جلد و صفحه استفاده شود و شمارۀ جلد و صفحه با یک فاصله پس از آن ذکر شود.

در صورت نبودِ تاریخ نشر، مکان نشر و ناشر در کتاب به ترتیب از علامت‌هاى اختصاری "د.ت"، "د.م" و "د.ن" استفاده شود.

نمونه‌ها: (البقرة 2 : 25)، (عمر، 2008م، ص 290)، (النویری، 1440ﻫ، ج 2، ص 467)، (آذرنوش، 1392ﻫ.ش، ص 23)، (ضیف، د.ت، ص 87)، (جعفریان، 3/11/1398).

برای جدا کردن ارجاعات درون متنی مقاله، علامت نقطه ویرگول (؛) نهاده شود، مانند: (ضیف، 1422ﻫ، ص 45؛ فروخ، 1999م، ص 426).

در صورت نیاز به ذکر دو شمارۀ صفحه، شماره‌ها از کوچک به بزرگ و به ترتیب از راست به چپ نوشته شود، مانند: (زرین‌کوب، 1343ﻫ.ش، ص 143 ـ 154).

ـ منابعی که در قسمت پیشینه بحث به آنها اشاره می‌شود، حتما همراه با اطلاعات دقیق کتابشناختی در فهرست منابع پایانی ذکر شود.

ـ در فهرست منابع پایانى، کتاب، مقاله و رساله با هم می‌آید و منابع الکترونیکی جداگانه ذکر می‌شود. در ضمن، منابع عربی از فارسی جدا آورده می‌شود.

ـ منابع پایانی باید به انگلیسی نیز ترجمه شود.

ـ منابع پایان متن بر اساس نام اشهر نویسندگان و به ترتیب الفبا و در سه بخشِ مجزاى عربی، فارسی و انگلیسی بیاید.

نام اشهر همان نام خانوادگی، لقب یا کنیۀ مشهور، یا تخلصِ صاحب اثر است. در خصوص نام‌هاى عربی که دو یا سه کلمه‌اى است، بخش اخیر به عنوان نام خانوادگی قلمداد می‌شود.

ـ در صورتی که از منابع لاتین استفاده شده است، در ارجاعات درون متن، نام نویسنده به ضبط زبان مقاله نوشته شود. به عبارت دیگر، باید نام نویسنده خارجی در متن آوانگاری شود.

ـ در صورتی که تعداد نویسندگان بیش از یک نفر بود، به شیوه زیر اقدام شود:

دو نویسنده: صدری افشار، غلامحسین؛ و نسترن حکمی.

سه نویسنده: صدری افشار، غلامحسین؛ نسترن حکمی، و نسرین حکمی.

چهار نویسنده: صدری افشار، غلامحسین؛ و دیگران (در زبان فارسی) / و آخرون (در زبان عربی).

ـ عنوان فرعی مقاله یا کتاب، بعد از عنوان اصلی و گذاشتن دو نقطه درج می‌شود.

ـ جزئیات دقیق منابع در پایان متن به صورت زیر بیاید:

نام ‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده. (سال انتشار همراه با علامت اختصاری ﻫ.ش / ﻫ/ م). عنوان کتاب به صورت ایتالیک. ترجمه / تحقیق / شرح + نام مترجم، محقق، شارح. نوبت چاپ. مکان نشر: ناشر.

مانند: ابن حاجب، أبو عمرو جمال الدین عثمان. (د.ت). الکافیة فی النحو لأسترآبادی النحوی. ط 4. بیروت: دار الکتب العلمیة.

اگر منبع، مقاله باشد به صورت زیر بیاید:

نام ‌خانوادگی نویسنده، نام نویسنده. (سال نشر در دو کمان). «عنوان داخل گیومه». نام مجله به صورت ایتالیک. شمارۀ چاپ. شمارۀ صفحۀ آغاز و پایان مقاله.

مانند: ولید جرادات، رائد. (2015م). «بنیة الصورة الفنیة فی النصّ الشعری الحدیث: نازک الملائکة أنموذجا». جامعة دمشق. ج 29. ع 1. ص 583 ـ 551.

اگر منبع، پایان‌نامه باشد به صورت زیر بیاید:

نام خانوادگی پژوهشگر، نام کوچک پژوهشگر. (سال دفاع). عنوان پایان‌نامه (ایتالیک). رسالة الماجستیر / أطروحة الدکتوراه. . نام دانشکده. نام دانشگاه.

مانند: سریدی، الحسین. (2017م). المعجم الشعری عند البوصیری: مقاربة أسلوبیة فی المیمیة. أطروحة الدکتوراه. کلیّة الآداب واللغة والفنون. جامعة الجیلالی لیابس الجزائر.

اگر منبع، الکترونی بود، به صورت زیر بیاید:

نام خانوادگی نویسنده، نام ‌اشهر نویسنده، نام نویسنده. (تاریخ دسترسی یا تاریخ درج مطلب). عنوان مطلب به صورت ایتالیک. آدرس اینترنتی در سطر بعد به صورت چپ‌چین.

مانند: خلیل، سعاد. (3/12/1398). عنوان البحث.

https://www.raialyoum.com/index.php

نوع و اندازۀ قلم‌ها:

راهنمای تنظیم اندازه و قلم مقالات

راهنمای تنظیم چکیده انگلیسی

 حق چاپ پس از پذیرش برای مجله «لسان مبین» محفوظ است و نویسندگان نباید مقالات خود را در جای دیگر چاپ کنند.

تبصره: براساس ماده 9-3 آئین‌نامة تعیین اعتبار نشریات علمی کشور و مصوبه هیأت رئیسه دانشگاه بین‌المللی امام خمینی مقرر گردیده است که پس از پذیرش نهایی و قبل از چاپ مقاله، مبلغ 4000000 ریال (چهارصد هزار تومان)  به حساب متمرکز زیر واریز شود. نویسنده محترم باید اسکن فیش واریزی را به همراه مقاله در سامانه ثبت کند.

ـ  شماره حساب :4001071303006607 ـ شماره شبا: IR950100004001071303006607    به نام دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) ـ  شناسه واریز :354114800140028956619690010444  سایر درآمدهای اختصاصی معاونت پژوهشی   

[1] بازنگری پاییز 1403