نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو

2 استاد

چکیده

زاویه دید نمایش دهنده شیوه­ای است که نویسنده به کمک آن، مواد داستانی خود را به خواننده ارائه می­دهد وارزیابی داستان براساس فهم ونقد آن امکان پذیر است. تنوع در کاربرد صیغه­های روایی که ساختار روایی را پربار می­کند، در قرآن ودر داستان آدم(ع) به صورت زیبا به کار گرفته شده وجنبه هنری وفکری باهم آمیخته شده وشکل روائی که متناسب با اندیشه است، ایجاد شده است.
         در روایت داستان حضرت آدم، شکل­های مختلف هنری استفاده شده؛ از جمله: تغییر روایت از ضمیر اول شخص مفرد به ضمیر سوم شخص مفرد، از صیغه سوم شخص به اول شخص جمع و بالعکس، از دوم شخص مفرد به سوم شخص واز اول شخص جمع به اول شخص مفرد وبالعکس. این تغییرات باعث تشویش در روند داستان نشده وانتقال از زاویه دید اول شخص جمع به سوم شخص فراوانی وتسلط دارد. برخی ازدلالت­های اول شخص جمع در این داستان عبارتند از: اشراف به فضای داستان، نشان دادن واقعی بودن قصه، افزایش قدرت کلام، ارتباط مستقیم با مخاطب و.. ومقصود از اول شخص جمع اول شخص مفرد یعنی پروردگار متعال می­باشد.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Point of Views and its Defamiliarization in the Story of Adam in the Holy Quran

نویسندگان [English]

  • Maryam Bakhshi 1
  • ALi Bagher Taheriniya 2

1

2

چکیده [English]

Point of view is a method used by the author to present his or her story to the reader; through which the evaluation of the story becomes possible. Diversity in narratives enrich the narrative structure; such narrative has been artistically employed in in the story of Adam where the artistic and intellectual aspects are combined in a way to create a narrative form appropriate with the thought represented. Different artistic forms have been used in the story of Adam; to name some, one can refer to shift in narration from first- person to the third -person, from third- person to the first-person plural and vice versa, from second-person to third- person and from first-person plural to first-person singular and vice versa. These shifts have not caused uneasiness in the process of the story and shifts in point of view from the first-person plural to third-person are abundant. The first- person plural in this story can be considered as having knowledge over the story, narrating a true story, enhancing the power of the speech, direct relationship with the addressee and first-person plural and first-person singular are the almighty God.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: The Holy Quran
  • narrative
  • Point of view
  • The Story of Adam
المصادر والمراجع
الکتب العربیة
ـ القرآن الکریم
ـ الآلوسی، شهاب الدین محمودبن عبدالله الحسینی(د.ت)؛‌روح المعانی فی تفسیرالقرآن العظیم و السبع المثانی (تفسیر الآلوسی)، بیروت: دار إحیاء التراث العربی .
ـ إبراهیم، عبد الله(1990)؛ المتخیل السردی، ط1، بیروت: المرکز الثقافی العربی، دار البیضاء.
ـ الأسطة، عادل (د.ت)؛ تطور السرد فی الروایة الفلسطینیة
www.najah.edu/.../The development of the Palestinian_narrative_in_novel. Doc
ـ بطرس، إنجیل(1987)؛ دراسات فی الروایة العربیة، الهیئة المصریة العامة للکتاب.
ـ جاب الله، أسامة عبدالعزیز(د.ت)؛ جمالیات السرد القرآنی فی قصة ذی القرنین، کلیة الآداب ، جامعة کفرشیخ.
ـ جیرار جنیت، وین بوث والآخرون(1989)؛ نظریة السرد من وجهة النظرإلی التبئیر، تر: مصطفی ناجی، منشورات الحوار الأکادیمی والجامعی،
ـ خضر، محمد مشرف(د.ت)؛ بلاغة السرد القصصی فی القرآن الکریم، طنطا: المکتبة الإسکندریة.
ـ زمخشری، محمود بن عمر(1414)؛ الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل وعیون الأقاویل فی وجوه التأویل(المجلد 1)، الطبعة الأولی، بیروت ـ لبنان: مکتب الإعلام الإسلامی.
ـ طباطبایی، محمد حسین(2006)، المیزان فی تفسیر القرآن
http://www.holyquran.net/tafseer/almizan
 ـ لحمدانی، حمید(1991)؛ بنیة النص السردی(من منظور النقد الأدبی)، بیروت: المرکز الثقافی العربی.
 ـ مرتاض، عبدالملک(1998)؛ فی نظریة الروایة، الکویت: عالم المعرفة.
ـ نجیب التلاوی، محمد(2000)؛ وجهة النظر فی روایات الأصوات العربیة، دمشق: اتحاد کتاب العرب.
 
المقالات العربیة
ـ الأسطة، عادل (د.ت)؛ تطور السرد فی الروایة الفلسطینیة
www.najah.edu/.../The development of the Palestinian_narrative_in_novel. Doc
ـ خلیل الموسی، أ.د(2013)؛ «"دفاتر الزفتیة" بین السرد المشهدی وتعدد الرواة»، مجلة جامعة دمشق، عدد خاص(الجولان)، صص 203-183.
ـ روشنفکر، اکرم(2013)؛ «الراوی وحواریة الروایة فی حجر الضحک»، مجلة العلوم الإنسانیة الدولیة، العدد 20(2)، صص 67-49.
ـ شبیب، سحر(2013)؛ «البنیة السردیة والخطاب السردی فی الروایة»، مجلة دراسات فی اللّغة العربیة وآدابها، العدد الرابع عشر، صص 122-103.
ـ العلمی، عبدالجبار، وجهة النظر السَّردیة فی الروایة.www.alqudsalarabi.info/index.asp
ـ علیّان، حسن(2008)؛ «تعدد الأصوات والأقنعة فی الروایة العربیة»، مجلة جامعة دمشق، المجلد 24، العدد الأول+الثانی، صص 196-167.
 
الکتب الفارسیة
ـ ایرانی، ناصر(1380)؛ هنر رمان، تهران: آبانگاه.
ـ بروینی، خلیل(1379)؛ تحلیلادبیوهنریداستانهایقرآن، تهران: فرهنگ گستر.
ـ بی­نیاز، فتح اله(1387)؛ درآمدی بر داستان نویسی و روایت شناسی، تهران: افراز.
ـ لورنس، پرین(1368)؛ تاملی دیگر در باب داستان،چ4، تهران: حوزه هنری سازمان تبلیغات.
ـ مارتین والاس، (1382)؛ نظریه های روایت، تر: محمد شهبا، تهران: هرمس.
 
المقالات الفارسیة
ـ حسن لی، کاووس و زیبا قلاوندی(1388)؛ «بررسی تکنیک های روایی در رمان شازده احتجاب هوشنگ گلشیری»، مجله ادب پژوهی، شماره 7 و8، صص 25-7.