نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجو
2 دانشیار
چکیده
پا به پای تکوین بلاغت در زبان عربی و پارسی و با این قصد که چیرگی و مهارت در صناعات و محسّنات ادبی نموده شود و قدر و قربی برای شاعر فراهم آورد، گروهی از شاعران ایرانی و عرب طرح سرودن قصیده هایی را ریختند که شاعر در هر بیت از آن، آوردن یک یا چند صنعت بدیعی در معنای عام و شامل، عناصر دانش بیان و تا حدّی معانی را بر خود التزام می کرد و در واقع فرهنگ مختصری از بلاغت را با سرودهی خود عرضه می داشت. این قصیده ها که بعدها به «بدیعیّه» موسوم شدند، نخست در شعر پارسی و کمی پس از آن در شعر عربی رواج یافت. قصاید بدیعیّه در هر یک از این دو زبان ویژگیها و مشخّصه هایی دارند که آن ها را از بدیعیّات دیگر باز مینمایاند. این مقاله، ترجمانِ بدیعیّه سرایی در دو زبان پارسی و عربی، سیر تاریخی و بیان تفاوت ها و تشابهات آن هاست.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Composing of Badi'ieh in Persian and Arabian literature
نویسندگان [English]
- M GH 1
- H A 2
1
2
چکیده [English]
Simultaneous with genesis of rhetoric in Arabian and Persian language, and with this assumption that skill in rhetoric be shown and cause a altitude for poet, some Iranian and Arabian poet, designed poetries that poet force himself to coming one or several rhetorical art in every verse of that and really present a concise collection of rhetoric by his poem. Thereafter this kind of poem named "badi'ieh" prevails first time in Persian poetry and then in Arabian poetry. In these two languages this kind of poetry has difference quality and traits. This article is explanatory of composing of "badi'ieh" in Persian and Arabian literature, historical progress and their differences and similarities.
کلیدواژه‌ها [English]
- Rhetoric
- Artifact qasideh
- Badi'ieh
)