نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار

چکیده

هر چند عین‌القضات تفسیری مستقل از قرآن مجید از خود به یادگار نگذاشته است، امّا سراسر آثار او مزیّن به آیات قرآن و تفسیر و تأویل آنست. او مراتب فهم قرآن را در چهار مرحله خلاصه می‌نماید:
الف- مشاهده­ی کلمات به شکل حروف متّصل
ب- عرضه‌ی جمال قرآن به شکل حروف منفصل
ج- تحول حروف به نقط
د- محو نقط و قرائت بیاض قرآن
در فهم این مراتب، درک معنی و جایگاه حروف و نقط از دیدگاه عین‌القضات اهمّیت خاصی دارد. در این مجال برآنیم تا فهم و دریافت خود را از مجموع عبارات پراکنده‌ای که عین‌القضات درباره­ی مفهوم حروف، به ویژه حروف مقطعه و نیز نقط در آثار خود عرضه داشته، بیان کنیم و ببینیم آیا نگاه او در باب حروف و نقط و نیز تأویل‌هایش از حروف مقطعه با آنچه مفسران و عرفای پیش از او بیان کرده اند، مرتبط است یا آنچه گفته است حاصل یافته ها و دریافته های خود اوست.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The view Of Ayn al-Quzzat About Letters, Muqatta’at letters and Points

نویسنده [English]

  • zahra p

چکیده [English]

Although Ayn al-Quzzat doesn’t have any independent interpretations of the Quran, his works are full of verses and their interpretations. He outlined four steps in understanding of Quran: a) observation of words as connected letters. b) Presentation of the Quran beauty as detached letters. c) The transformation of letters to the points. d) Disappearance of points and reading the white of Quran.
Understanding these processes requires comprehending the meaning of the letters from his points of view. In this article we try to shed light on his scattered phrases about letters. Also we are going to see whether his view about letters and points is relevant to what the commentators and mystics have said before him?

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ayn al-Quzzat
  • Letters
  • Points
  • Moqatta'at letters
  • Interpretation
    ابن­خلدون، عبدالرحمن.(1353). «مقدمه ابن خلدون»، مترجم: محمد پروین گنابادی. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
2-   املی، شمس‌الدین محمد بن محمود.(1336). «نفایس الفنون فی عرایس العیون»، تهران: کتابفروشی اسلامیه.
3-     برتلس، یوگنی ادواردویچ .(1376). «تصوف و ادبیات تصوف»، تهران:مؤسسه­ی انتشارات امیرکبیر.
4-     بقلی شیرازی، روزبهان.(1344). «شرح شطحیات»، مقدمه و تصحیح :هنری کربین. انستیتو ایران و فرانسه.
5-     پورجوادی، نصرالله .(1369). «مجموعه آثار ابوعبدالله الرحمن سلمی»، تهران: نشر دانشگاهی.
6-     الحموی، جهینه .(1999). «اسرار الاحرف النورانیه»، دمشق: دارعلاء الدین.
7-   الذهبی، محمد حسین .(1962). «التّفسیر و المفسّرون»، قاهره: دارالکتب الحدیثه.
8-   سجادی، سید جعفر.(1373). «فرهنگ و معارف اسلامی»، تهران: انتشارات کومش.
9-     صفا، ذبیح الله .(1371). «تاریخ ادبیات در ایران»،تهران: انتشارات فردوس.
10- عین‌القضات، ابوالمعالی عبدالله .(1373). «تمهیدات»، مقدمه و تصحیح و تحشیه: عفیف عسیران، تهران: کتابخانه منوچهری.
11- عین‌القضات، ابوالمعالی عبدالله .(1379). «زبدة الحقایق»، تصحیح: عفیف عسیران، ترجمه: مهدی تدین، تهران : مرکز نشر دانشگاهی.
12- عین‌القضات، ابوالمعالی عبدالله .(1362). «نامه‌های عین‌القضات همدانی»، به اهتمام: علینقی منزوی و عفیف عسیران، تهران: چاپ افست گلشن.
13- فرمنش، رحیم. (1338). «احوال و آثار عین‌القضات»،‌ تهران: چاپ آفتاب.
14- لاهیجی، محمد .(1374). «تفسیر قرآنی و زبان عرفانی»، ترجمه: اسماعیل سعادت. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
15- مایل هروی، نجیب .(1374). «خاصیت آیینگی»، تهران: نشر نی.
16- مولوی، جلال‌الدین محمد .(1373). «مثنوی معنوی»، تصحیح: رینولد.ا.نیکلسون، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
17- نسفی، ابوحفص نجم‌الدّین عمر .(1354). «تفسیر نسفی»، تصحیح: عزیزالله جوینی، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
18- نسفی، عزیزالدین .(1377). «کتاب الانسان الکامل»، تصحیح: ماریژان موله، تهران: انتشارات طهوری، انجمن ایران شناسی فرانسه در تهران.