نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیات علمی،گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
2 کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی
3 دانشیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
چکیده
اصطلاح کهن‌الگو نزد یونگ به تمایلات ساختاری نهفته‌ای اطلاق می‌شود و گویای محتویات ناخودآگاه جمعی است که در طول سالیان متمادی از طریق تراکم تجربیات روانی در ضمیر ناخودآگاه بشر تکوین یافته است و برای روان شخصیتی هر انسان، کهن‌الگوهای بسیاری از جمله: نقاب، سایه، آنیما، آنیموس و خود تعریف نموده است که از میان آنها سایه به عنوان ریشه‌دارترین کهن‌الگو، نقش به‌سزایی در بهسازی شخصیت ایفا می‌کند و عموماً به افکار پلید و غرایز حیوانی فرد اطلاق می‌شود که آن را از دیگران پنهان می‌کند. این کهن‌الگو از وجوه مشترک بسیاری از انسانها به‌ویژه شاعران به شمار می‌رود و در شعر، نمود عینی‌تری دارد، و بررسی آثار ادبی از دیدگاه یونگ موجب ظهور رویکردهای نقد کهن‌الگویی گردید و عرصه‌ی جدیدی را در تحلیل و نقد متون ادبی، پیش چشم محققان گشود. در این جستار دیوان"ملامح من الوجه الامبیذوقلیسیّ"محمد عفیفی مطر؛ مطابق کهن‌الگوی سایه‌ی یونگ و با روش تحلیل و نقد توصیفی در بوته‌ی نقد قرار می‌گیرد تا روشن شود این اشعار تا چه اندازه با این کهن‌الگو انطباق دارد. برایند پژوهش نشان می‌دهد که سایههای صاحبان قدرت و متملقان مقام‌پرست به صورت قساوت، خیانت و ... و سایههای مردم و جامعه به شکل انکار، انتقام و ... عینیت یافته است و بیشتر جنبه‌های منفی این کهن‌الگو در اشعار این شاعر، خودنمایی می‌کند و برای چگونگی گذر از تبعات منفی این کهن‌الگو، راه حل عملی ارائه نمی‌شود؛ بلکه بیشتر در حد بیان موضوع، بسنده شده است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Analysis of the archetype of "Shadow" in Divan Melameh Men The face of Al-Ambizo-Qulisi, Mohammad Afifi Matar
نویسندگان [English]
- Hamid Reza Mashayekhi 1
- Aneh Mohammad Saqli 2
- Mehdi shahrokh 3
1 Faculty member, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Persian Literature and Foreign Languages, University of Mazandaran , Babolsar, Iran
2 Master of Arabic language and literature
3 Associate Professor, department of Arabic ganguage and Literature, University of Mazandaran
چکیده [English]
The term archetype, according to Jung, refers to latent structural tendencies which are indicative of the contents of the collective unconscious developed over many years through the accumulation of psychological experiences in the human unconscious mind. For the personality psyche of every human being, Jung has defined many archetypes, including: mask, shadow, anima, animus and self, among which the shadow, as the most rooted archetype, plays a significant role in character improvement. Shadow generally refers to a person's evil thoughts and animal instincts that she hides from others This archetype is one of the common features of many people, especially poets, and it has a more objective appearance in poetry. Investigations into literary works from the perspective of Jung led to the emergence of archetypal critical approaches and it opened a new field in the analysis and criticism of literary texts In this article, Mohammad Afifi Matar’ Diwan is analysed from the perspective of the archetype of Jung's shadow using a descriptive analysis and criticism to clarify to what extent these pieces of poetry conforms with this architype. Findings of the current research shows that the shadows of those in power and the ambitious flatterers with cruelty, betrayal, etc., and the shadows of people and society; It has been manifested in the form of denial, revenge, etc., and most of the negative aspects of this archetype have shown up in the poems of this poet and for overcoming the negative consequences of this archetype, .
کلیدواژه‌ها [English]
- Criticism of archetypes
- Shadow
- Jung
- Mohammad Afifi Matar
- features of Man Vajj Al-Ambiz-Qulisi
)