نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
استادیار پژوهشگاه علوم انسانی
چکیده
پژوهش حاضر در سه حوزة زبانشناسی، ادبیات و تاریخ به بررسی و تحلیل کنشهای گفتار موجود در خطبة امام حسین(ع) در روز عاشورا بر اساس تاریخ طبری میپردازد. نظریة کنش گفتار نشان میدهد که زبان نه تنها برای توصیف جهان استفاده میشود، برای عملی کردن رشتهای از امور دیگر نیز به کار میرود که نشاندهندة منظور گوینده از بیان پارهگفتار است. در واقع، با کاربست این نظریه، ضمن بررسی لایههای زبانی یک اثر، ویژگیها و زوایای پنهان آن را میتوان کشف نمود و از این رو، به ذهن و دنیای کاربرِ زبان راه یافت. در این مقاله که به روش تحلیل گفتمان به صورت تحلیلی-آماری و با رویکرد نظریة کنشگفتار آستین (1962م) و طبقهبندی پنجگانة سرل (1969م) انجام شده؛ واحد تحلیل، مضمون در نظر گرفته شده که میتواند شامل یک کلمه، یک جمله یا چند جمله باشد که بیانکنندة یک کنش است. نتیجة این پژوهش حاکی از این است که امام حسین(ع) با بهره گرفتن از افعالی با کنش اظهاری ابتدا سعی مینماید، موقعیت خویش و خاندانش را برای آنان تصریح نماید و سپس با استفاده از افعالی با کنش ترغیبی و بویژه با کاربست سؤال تلاش میکند، سپاه دشمن را به بازاندیشی در خود و خاندان خویش تشویق و تحریض کند تا حجّت را بر آنان تمام نماید.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Speech Act Analysis of Imam Hussein (PBUH) on the Day of Ashura
نویسندگان [English]
- Tahereh Ishany
- Nayereh Dalir