منابع و مآخذ
الف) منابع فارسی
- ابریشمی، احمد. (1357). زندگانی عصاکش ترمسی و شرح کامیابیها و ناکامیهای وی؛ به قلم نویسنده ناشناس اسپانیایی، تهران: آگاه.
- بهار، محمد تقی. (1388). سبک شناسی؛ تهران: انتشارات زوّار.
- حریری، فارس ابراهیم. ( 1346). «مقامهنویسی در ادبیات فارسی و تأثیر مقامات عربی در آن»؛ تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
- حقدادی، عبدالرحیم. (1379). «بحثی در چگونگی پیدایش مقامات در ادب عربی»؛ مجلة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، پاییز، شمارة 155، صص251-268.
- ذکاوتی قره گزلو، علیرضا. (1363). «مقامه نویسی بعد از بدیع الزمان»؛ معارف، مرداد-آبان، شمارة2، صص59-86.
- -----------------.(1364). «حریری و مقامات او»؛ نشر دانش، خرداد و تیر، شمارة 28، صص249-257.
- رواقی، علی. (1365). ترجمة فارسی کهن مقامات حریری؛ موسسه فرهنگی شهید محمد رواقی.
- سیبر، هری چارلز. (1389). پیکارسک (داستان قلاشان)؛ ترجمة فرزانه طاهری، تهران: نشر مرکز.
- کالمت، ژوزف لویی آنتوان. (1368). تاریخ اسپانیا؛ ترجمة امیر معزی، با مقدمة ایرج افشار. بیجا: بینا.
- ورنر، فردریش؛ هنری ملون دوید. (1388). چشم انداز ادبیات تطبیقی غرب: از دانته تا یوجین اونیل؛ ترجمة نسرین پروینی، تهران: انتشارات سخن.
ب) منابع عربی
- ابنخلکان، ابوعباس شمس الدین. (1978م). وفیات الاعیان و انباء ابناء الزمان؛ حققه دکتور احسان عباس، بیروت: دارصادر.
- ابن عماد حنبلی، ابوالفلاح. (1986م). شذرات الذهب فی اخبار من ذهب؛ تحقیق الأرناؤوط، دمشق- بیروت: دار ابن کثیر.
- ابنمنظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب؛ بیروت: دارصادر.
- حریری، ابومحمد قاسم بن علی. (1413ق/1992م). مقامات الحریری المسمی بالمقامات الادبیة؛ بیروت: دارالکتب العلمیة.
- حموی، یاقوت. (1980م/1400ق). معجم الادباء؛ بیروت: دارالفکر.
- ذهبی، شمسالدین. (1993م). تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام؛ تحقیق عمر عبد السلام تدمرى، بیروت: دارالکتاب العربی.
- زرکلی، خیرالدین بن محمود. (1396ق). الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربین و المستشرقین؛ بیروت. دارالعلم للملایین.
- شریشی، ابوعباس احمد بن عبدالمومن. (1998م). شرح مقامات حریری؛ تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: المکتبۀ العصریه.
- قلقشندی، احمد بن علی. (1407ق). صبح الاعشی فی کتابۀ الانشاء؛ تصحیح محمد حسین شمس الدین، بیروت: دارالکتب العلمیه.
ج) منابع لاتین
- James T. Monroe. (1983). The art of Badi'u 'l-Zaman al-Hamadhani as picaresque narrative (American University of Beirut).