محمدرضا احمدی؛ خلیل پروینی؛ کبری روشنفکر؛ هادی نظری منظم
چکیده
أقبل الشعراء العرب المعاصرون على توظیف الصوفیة فی شعرهم یمزجونها بالاتجاهات الأدبیة الحدیثة. وهذه النزعة التی یمکن اعتبارها نوعاً من الرجوع إلى الماضی أو التأصیل تتجلّى فی شعر أدونیس. ویحاول هذا البحث دراسة مبدأین مشترکین بین الصوفیة والسوریالیة ألا وهما الحبّ والمرأة فی قصیدة "تحولات العاشق" معتمداً على المنهج الوصفی-التحلیلی ...
بیشتر
أقبل الشعراء العرب المعاصرون على توظیف الصوفیة فی شعرهم یمزجونها بالاتجاهات الأدبیة الحدیثة. وهذه النزعة التی یمکن اعتبارها نوعاً من الرجوع إلى الماضی أو التأصیل تتجلّى فی شعر أدونیس. ویحاول هذا البحث دراسة مبدأین مشترکین بین الصوفیة والسوریالیة ألا وهما الحبّ والمرأة فی قصیدة "تحولات العاشق" معتمداً على المنهج الوصفی-التحلیلی مبرزاً کیفیة تمازجهما فی الشعر وجمالیة هذا العمل. أما من أهم ننتائج البحث فیمکن الإشارة إلى حرکة الصوفیة والسوریالیة فی الشعر جنباً إلى جنب. ویؤکد الشاعر فیه على الحبّ والمرأة بوصفهما عنصرین مشترکین فی الصوفیة والسوریالیة مصوّرا المرأة فی هیأة الخالق والمخلوق أو أرضیة وباطنیة أحیاناً. ویکون الحبّ من الطرق التی یتوحدّ الحبیب/الصوفی مع الحبیبة/الله/المطلق. وتسمّى هذه الوحدة فی الصوفیة بـ"وحدة الوجود" وفی السوریالیة بـ"النقطة العلیاء" یذوب فیها الاختلافات العرفیة متحولةً إلى الائتلاف. ویبحث الشاعر عبر توظیف الحب والمرأة فی هذه القصیدة عن أن یغیّر النظرات السائدة المترسخة فی المجتمعات العربیة والإسلامیة. فلا یرى الشاعر المرأة عنصراً هامشیاً بل إنها العنصر الأساس للکون والخلق وتقدر على أن تخلق وتحلّ محل الله/المطلق فی المنظور الصوفی والمجهول فی الفکر السوریالی. کما أنّ الحبّ هو مفتاحٌ للوصول إلى الحیاة الخالدة المستمرة، ویمکن للمرء والمرأة أن یبقیا فی عالم الخلد بعد أن تذوّقا الحب الذی هو مفتاح المعرفة. فالمرء یمکن أن یصل إلى المطلق عبر حبّ المرأة، کما أنها طریقه إلى معرفة نفسه. فیبتغی الشاعر أن یکتشف الوجود عبر جسد المرأة، وینوی أن یبلغ اللامرئی عبر فهمه المرئی/الجسد. فالمرأة هی قنطرة للوصول إلى المعرفة الحققة، ولم تتحقق هذه المعرفة إلا باللجوء إلى الحب الذی یُحیی الإنسان.
مسعود شکری؛ کبری روشنفکر؛ علیرضا محمدرضایی
دوره 7، شماره 24 ، مرداد 1395، ، صفحه 36-17
چکیده
رمان رایجترین و پرطرفدارترین نوع ادبی در عصر حاضر است. رمان معمولا از حوادث متعدد و پیچیدهای تشکیل میشود که شخصیاتی با تفکرات و رفتار متفاوت و گاه متناقض در کانون این حوادث قرار میگیرند، لذا در بررسی عناصر رمان، نمیتوان نقش پررنگ شخصیتها را نادیده گرفت. شخصیت در رمان، فردی زنده نیست مانند آنچه در اجتماع میبینیم، بلکه عموماً ...
بیشتر
رمان رایجترین و پرطرفدارترین نوع ادبی در عصر حاضر است. رمان معمولا از حوادث متعدد و پیچیدهای تشکیل میشود که شخصیاتی با تفکرات و رفتار متفاوت و گاه متناقض در کانون این حوادث قرار میگیرند، لذا در بررسی عناصر رمان، نمیتوان نقش پررنگ شخصیتها را نادیده گرفت. شخصیت در رمان، فردی زنده نیست مانند آنچه در اجتماع میبینیم، بلکه عموماً موجودی خیالی است که نویسنده با استفاده از امکانات زبانی، خصوصیات شخصی و اجتماعی او را در فضای رمان خلق میکند. از اینرو، برای شناخت و بررسی شخصیت در رمان، تکیه بر ساختار زبانی امری ضرور به نظر میرسد. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با نگاهی به شخصیتهای رمان «عمارة یعقوبیان» به این نتیجه میرسد که هدف نویسنده از ترسیم شخصیتهای این رمان، ارائة نمادهایی از قشرهای مختلف جامعة مصر است و برای رسیدن به این هدف، از امکانات زبانی؛ مانند ترسیم جنبههای روانی و اجتماعی شخصیتها، وصف جسمانی، نامهایی با دلالتهای نمادین و ... استفاده کرده است.
سیده اکرم رخشنده نیا؛ کبری روشنفکر؛ خلیل پروینی؛ فردوس آقاگلزاده
دوره 2، شماره 3 ، خرداد 1390، ، صفحه 150-171
چکیده
داستان انبیا(ع) دستمایه بسیاری ازهنرهای جدید و قدیم گردیده است و ادبیات در دو شاخهی نظم و نثر، فیلم، مجسمه سازی، تئاتر، نقاشی، ادیان،عرفان، جامعه شناسی و روانشناسی ازجملهی هنرها و علومی است که از پردازش به این موضوع غافل نبوده اند.انبیا اساسا به عنوان شخصیتهای مقدس، توجه بشر را به خود جلب کرده و صفات ویژه و مشترک آنها مخاطب را به ...
بیشتر
داستان انبیا(ع) دستمایه بسیاری ازهنرهای جدید و قدیم گردیده است و ادبیات در دو شاخهی نظم و نثر، فیلم، مجسمه سازی، تئاتر، نقاشی، ادیان،عرفان، جامعه شناسی و روانشناسی ازجملهی هنرها و علومی است که از پردازش به این موضوع غافل نبوده اند.انبیا اساسا به عنوان شخصیتهای مقدس، توجه بشر را به خود جلب کرده و صفات ویژه و مشترک آنها مخاطب را به تقدیس و پیروی فرا میخواند. یکی از این پیامبران که از گذشته و در دواوین بسیاری از شاعران به عنوان نماد مورد استفاده قرارگرفته است، شخصیت نبی بزرگوار اسلام ،حضرت محمد(ص) میباشد.ایشان در شعر معاصر عربی نیز مورد توجه و اهتمام شاعران معاصر عرب بوده اند و در قالب و نمادهای مختلف از جمله عظمت انسان عربی ، وحدت و مقاومت کارکرد معاصر یافته اند. این مقاله برآن است که با روش توصیفی – تحلیلی، کارکرد نمادین شخصیت پیامبر(ص) را در دیوان (7)شاعر معاصر عرب مورد بررسی قرار دهد.