نقد و تحلیل روشمند متون ادب در زبان عربی رویکرد جدید نقدی
زینه عرفت پور
چکیده
یوسف السباعی (1917-1978) یکی از داستان نویسان معاصر مصری است. او در داستانها و رمانهای خود، معضلات جامعۀ مصر را ترسیمکردهاست. از آنجا که السباعی در رمان أرض النفاق معضلات و مفاسد اخلاقی- اجتماعی جامعۀ خود را در ژانر فانتزی ازرهگذر یک قهرمان پروبلماتیک بهخوبی بهتصویرکشیدهاست؛ لذا بر آن شدیم که با روش توصیفی- تحلیلی، این ...
بیشتر
یوسف السباعی (1917-1978) یکی از داستان نویسان معاصر مصری است. او در داستانها و رمانهای خود، معضلات جامعۀ مصر را ترسیمکردهاست. از آنجا که السباعی در رمان أرض النفاق معضلات و مفاسد اخلاقی- اجتماعی جامعۀ خود را در ژانر فانتزی ازرهگذر یک قهرمان پروبلماتیک بهخوبی بهتصویرکشیدهاست؛ لذا بر آن شدیم که با روش توصیفی- تحلیلی، این قهرمان را براساس رویکرد جامعهشناختی لوسین گلدمن مورد واکاوی قراردهیم. نتیجۀ این پژوهش بیانگر ایناست که نویسنده خود بهعنوان یک شخصیت مسئلهمندی که در جامعۀ تباه خود برای احیای ارزشها و فضایل اخلاقی راهی نمییابد، از میان قشر متوسط جامعه، در بستری مشابه بستر جامعۀ خود، قهرمانی مثبت میآفریند که دچار نارضایتی درونی و اشتیاقِ عاطفی به-دستیابیِ مستقیم بهارزشهای کیفی فرافردی است؛ لذا مشکلات اجتماعی و راذیل اخلاقی بهویژه نفاق و ریاکاری را در طبقات مختلف جامعۀ ارزشباختۀ خود رصدمینماید و بهشکل تنزلیافتهای یعنی با مصرف اکسیرهای اخلاق با مسائل حل-نشدنی جامعه مقابله میکند، ولی با تمام تلاشهایش در جهت اصلاح این جامعۀ دچار شئوارگی، با شکست مواجه میشود و از جامعه طردمیشود؛ از اینرو ناچار-میشود بهشکل تنزلیافتهای، راهی غیر معمول برای این معضل بیابد و اکسیر اخلاق را در رود نیل میریزد تا آحاد افراد جامعه از آن بنوشند و از هرگونه نفاق و تزویر و دروغ و فریبکاری رهایییابند و مردم آسوده و راحت زندگیکنند.
زینه عرفت پور؛ معصومه نعمتی
چکیده
در دوره معاصر و با پیدایش شعر نو و یا شعر سپید، بسیاری از شاعران معاصر توجه به آرایههای ادبی و به کارگیری عبارتهای پیچیده و موزون را تا حدی کنار گذاشته و با هدف تاثیرگذاری قصیده و ارائة نقد اجتماعی و سیاسی با زبانی ساده، اشعاری را آفریده اند که سرشار از تصاویر درهم تنیده و دارای وحدت موضوعی است. این رویکرد در ادبیات معاصر به «النزعة ...
بیشتر
در دوره معاصر و با پیدایش شعر نو و یا شعر سپید، بسیاری از شاعران معاصر توجه به آرایههای ادبی و به کارگیری عبارتهای پیچیده و موزون را تا حدی کنار گذاشته و با هدف تاثیرگذاری قصیده و ارائة نقد اجتماعی و سیاسی با زبانی ساده، اشعاری را آفریده اند که سرشار از تصاویر درهم تنیده و دارای وحدت موضوعی است. این رویکرد در ادبیات معاصر به «النزعة التصویریة» یا تصویرگرایی موسوم شده است. تصویرگرایی به مفهوم گرایش شاعر به کاربست تصویرهای دارای بُعد مکانی، زمانی، حرکت، رنگ، صدا و موسیقی و ... است. سعدی یوسف از شاعران معاصر عراق است که اشعارش از جهت تصویرگرایی غنی و پربار است. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر دیدگاه عزالدین اسماعیل به بررسی و تحلیل چهار قصیده از این شاعر از حیث تصویرگرایی پرداخته و به این نتیجه رسیده است که وی در آفرینش تصاویر شعری خود از تمام عناصر تصویرپردازی استفاده نموده و قصیدة خود را همانند یک سکانس نمایشی جلوه میدهد، در واقع وی تصویرگرایی را وسیلهای برای انعکاس نیازها و خواستههای جامعة عراق و جهان عرب قرار میدهد.